Do i z przemyśleniowo

Marszruta dom - praca - dom taka jak zwykle, natomiast przemyślenia nasilone. Dojeżdżam do Banacha od strony Pola Mokotowskiego. Przed przejazdem, na czerwonym świetle, stoi troje rowerzystów. Zastawiają całą szerokość drogi dla rowerów. Po drugiej stronie Ż i W sytuacja taka sama. Zatrzymuję się przed przejściem wymalowanym na chodniku i czekam na zmianę świateł. W tym czasie zjawia się pięciu następnych płci obojga i blokują przejście jak Lepper. Piechurzy lawirują pomiędzy rowerami, a ja się zastanawiam, czy naprawdę tak wielką różnicę stanowią te 2 metry? Przychodzą mi do głowy dwa rozwiązania: złośliwość lub bezmyślność. Niestety, bardziej prawdopodobne wydaje mi się rozwiązanie drugie. Światło zmienia się na zielone i ruszamy wszyscy na hurrra do ataku na przeciwnika. Z przeciwka nadjeżdża taka sama armia rowerów i także tyralierą. Na pierwszej jezdni oraz pasie pomiędzy jezdniami dochodzi do starcia obydwu grup. Słychać krzyki @#%^%#@ powtarzane wielokrotnie, jęków rannych na szczęście nie ma. W końcu docieramy na drugą stronę. Dumam dlaczego, do ^%#@$% nędzy, nie można trzymać się prawej strony i przejechać spokojnie, bez tej całej nerwówki? Oczywiście jest to pytanie retoryczne, bo odpowiedź znajduje się w mniej więcej połowie tego tekstu. Dobra! Wystarczy narzekania. Wygadałem się. Rower: Dane wycieczki: 24.68 km (0.00 km teren), czas: h, avg: km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)